Ta funkcja jest dostępna w tych wersjach: Frontline; Business Plus; Wersja Enterprise; Education Standard i Education Plus; G Suite Basic i G Suite Business; Cloud Identity Premium. Porównanie wersji
Za pomocą konsoli administracyjnej Google możesz publikować wewnętrzne aplikacje internetowe na urządzenia z Androidem w zarządzanym Sklepie Google Play. Aplikacja internetowa to aplikacja na Androida, która ma adres strony (URL), obraz ikony i tytuł. Gdy użytkownik otworzy aplikację internetową na swoim urządzeniu, adres URL aplikacji otworzy się w przeglądarce Chrome. Aplikacje internetowe są dostępne tylko dla użytkowników w Twojej organizacji – nie można ich upublicznić. Rozpowszechnia się je wśród użytkowników tak samo jak inne aplikacje na Androida za pomocą listy aplikacji internetowych i mobilnych.
Zanim zaczniesz
Tytuł i ikona aplikacji internetowej muszą być zgodne z zasadami Google Play. Jeśli tytuł lub ikona używa marki, tytułu, logo lub nazwy innej aplikacji albo innego podmiotu, Twoja aplikacja może nie zostać opublikowana. Nieopublikowane aplikacje są oznaczone jako Jeszcze niedostępna na stronie aplikacji internetowych. Szczegółowe informacje znajdziesz w Centrum zasad dla deweloperów Google Play.
Dodawanie i publikowanie aplikacji internetowej
Zaloguj się w usłudze konsoli administracyjnej Google Użyj swojego konta administratora (jego adres nie kończy się na W konsoli administracyjnej otwórz Menu Aplikacje Aplikacje internetowe i mobilne. Dodaj aplikację Dodaj prywatną aplikację internetową. Kliknij . Kliknij Utwórz Wpisz tytuł aplikacji internetowej w formie, w jakiej ma być wyświetlany w zarządzanym Sklepie Google Play. Wpisz adres URL (HTTPS lub HTTP) swojej aplikacji internetowej. Wybierz tryb wyświetlania: Tryb wyświetlania dotyczy tylko stron należących do adresu URL. Jeśli adres URL Twojej aplikacji internetowej przekierowuje do innej witryny, zostanie ona otwarta w przeglądarce Chrome. Pełny ekran – aplikacja otwiera się w trybie pełnoekranowym, ukrywając paski stanu oraz nawigacji urządzenia.
– aplikacja otwiera się w trybie pełnoekranowym, ukrywając paski stanu oraz nawigacji urządzenia. Wersja samodzielna – gdy aplikacja jest otwarta, paski stanu i nawigacji urządzenia pozostają widoczne (domyślnie).
– gdy aplikacja jest otwarta, paski stanu i nawigacji urządzenia pozostają widoczne (domyślnie). Minimalne UI – gdy aplikacja jest otwarta, paski stanu i nawigacji urządzenia oraz adres URL aplikacji są widoczne oraz dostępny jest przycisk odświeżania. Wyłącznie tę opcję możesz wybrać w przypadku adresów URL HTTP. Kliknij Prześlij ikonę. Wybierz ikonę i kliknij Prześlij. Najlepszy rezultat uzyskasz, stosując ikonę z maskowaniem, plik JPG o wymiarach 512 x 512 pikseli lub 32-bitowy plik PNG. Na dole kliknij Utwórz. Aplikacje internetowe są zwykle publikowane w ciągu 10 minut. Podczas publikowania lub w przypadku niepowodzenia publikacji aplikacja jest widoczna jako Jeszcze niedostępna na stronie aplikacji internetowych. Kliknij aplikację, a następnie kliknij Wybierz. Określ, kto może wyszukać i pobrać aplikację. Aby zezwolić wszystkim użytkownikom w organizacji na instalowanie aplikacji, wybierz Cała organizacja .
. Aby zezwolić tylko wybranym użytkownikom na instalowanie aplikacji, kliknij Wybierz grupy lub Wybierz jednostki organizacyjne. Możesz dodawać zarówno grupy, jak i jednostki organizacyjne. Ta funkcja jest dostępna w tych wersjach: Frontline; Business Plus; Wersja Enterprise; Education Standard i Education Plus; G Suite Basic i G Suite Business; Cloud Identity Premium. Porównanie wersji Groups settings are applied at the top organizational unit level and override organizational unit settings. If a user belongs to multiple groups with conflicting configurations, the settings are applied in order of group precedence, which you can set after you add the app. Skonfiguruj opcje aplikacji: W przypadku urządzeń objętych podstawowymi lub zaawansowanymi funkcjami zarządzania urządzeniami mobilnymi możesz automatycznie zainstalować aplikację na urządzeniach użytkowników. W przypadku urządzeń objętych zaawansowanymi funkcjami zarządzania urządzeniami mobilnymi możesz uniemożliwić użytkownikom odinstalowanie aplikacji. Uwaga: opcje zezwalające na używanie widżetów aplikacji lub konfigurowanie aplikacji jako VPN nie mają zastosowania do aplikacji internetowych – możesz je pominąć. Kliknij Zakończ.
Edytowanie lub usuwanie aplikacji internetowej
Po usunięciu aplikacji internetowej Twoi użytkownicy nie zobaczą jej w zarządzanym Sklepie Google Play. Użytkownicy, którzy wcześniej zainstalowali aplikację, mogą nadal mieć do niej dostęp.
Podsumowanie
Istnieje wiele techonologii, które mogą zostać wykorzystane do tworzenia aplikacji mobilnych. Zwykle wybór odpowiedniej to balansowanie pomiędzy kosztem wytworzenia, a jakością aplikacji.
Po pierwsze można zastosować podejście natywne, czyli stworzyć osobną aplikację dla każdej platformy, korzystając z narzędzi udostępnionych przez twórcę platformy. W takim przypadku mamy aplikacje działające i wyglądające tak dobrze jak to tylko możliwe. Niestety oznacza to wysokie koszty.
Drugie podejście to tworzenie aplikacji Cross-Platform, czyli stworzenie jednego projektu, na podstawie którego generowane będą aplikcje na poszczególne platformy. W tym przypadku mamy mniejsze koszty, ponieważ musimy utrzymywać i rozwijać tylko jeden projekt, ale mniejsze możliwości dopasowania do specyfiki poszczególnych platform.
Trzecie podejście to podejście hybrydowe, gdzie aplikacja jest opakowaniem dla strony mobilnej. W rozwiązaniu tym koszt wytworzenia jest najmniejszy, ale najmniejsze są też możliwości dopasowania do platformy oraz jakość aplikacji.
Wybór najlepszej technologii dla danego projektu zależy zwykle od:
liczby platform, na które aplikacja ma powstać,
dostępnego budżetu,
wymagań odnośnie do dostępu do specyficznych funkcji np. NFC,
oczekiwań odnośnie do wyglądu aplikacji na poszczególnych platformach.
Transkrypcja
Witaj w siódmej lekcji kursu Mobile Academy. Dzisiaj zajmiemy się tym, jaką technologie użyć, aby stworzyć swoją aplikację mobilną. Technologii jest kilka.
Narzędzia natywne dla platformy
Najczęściej korzysta się z aplikacji natywnych, czyli tworzy się aplikacje z myślą o konkretnej platformie. W tym celu wykorzystujemy technologię, którą udostępniają producenci danej platformy. Przykładowo, jeśli chodzi o Androida, mamy narzędzie Android Studio, w którym można wykorzystywać język Java, dla IOS'a mamy narzędzie X-Coat, w którym możemy programować zarówno w Objective C, jak i w Swift-cie, a w przypadku Windows Phone'a mamy narzędzie Visual Studio, w którym możemy programować w języku C#. I to są takie standardowe rozwiązania, których się najczęściej używa. Te rozwiązania dają przede wszystkim możliwość dostępu do wszystkich funkcji udostępnianych na daną platformę. Jednak jest jeden podstawowy problem. Tak naprawdę musimy tworzyć trzy niezależne aplikacje, które są trzema zupełnie odrębnymi projektami i teraz jakakolwiek zmiana, którą dokonamy w którymś z tych projektów, musi być odzwierciedlona w pozostałych projektach.
Na szczęście istnieje gama rozwiązań, które umożliwiają napisanie raz kodu, a następnie wygenerowanie aplikacji dla poszczególnych platform. Takie rozwiązania korzystają z faktu, że pewne funkcjonalności aplikacji mobilnych są identyczne na dużej części platform. W związku z tym można stworzyć taki wspólny element, który będzie identycznie działał na wszystkich platformach. Nie będzie on idealnie odwzorowywał tego, jak aplikacja powinna wyglądać i zachowywać się na poszczególnej platformie, ale za to oszczędza bardzo dużo czasu i pracy. Istnieje kilka klas rozwiązań, które pozwalają uzyskać tego typu produkty.
Narzędzia cross-platform
Pierwszym rozwiązaniem są narzędzia Cross-Platform. W przypadku narzędzi Cross-Platform tak naprawdę mamy aplikację stworzoną w jakimś określonym języku i ta aplikacja jest przekształcana na aplikacje natywne dla danego języka. Czyli tak naprawdę w przypadku na przykład Xamarin’a piszemy w języku C#, a następnie generowane są aplikacje: jedna aplikacja dla Androida, jedna aplikacja dla IOS’a i jedna aplikacja dla Windows Phone’a. Każda z tych aplikacji jest mniej więcej tak szybka, jak gdybyśmy napisali ją w języku czy w narzędziu dedykowanym dla tej platformy. Zaletą tych rozwiązań jest fakt, że część kodu jest wspólna i identyczna dla wszystkich platform. Dzięki temu zaoszczędzamy dużo czasu no i przede wszystkim pieniędzy.
Aplikacje hybrydowe
Drugie podejście, które w chwili obecnej jest już mniej stosowane, ale też jeszcze znajduje zastosowanie, to aplikacje hybrydowe. W przypadku aplikacji hybrydowych mamy tak naprawdę aplikacje stworzone na poszczególne platformy, które w środku zawierają aplikację napisaną w językach HTML i JavaScript, dzięki czemu mamy taką część wspólną, która jest identyczna na wszystkich platformach, a jednocześnie mamy wygląd, który przypomina aplikacje. Tak naprawdę podstawowym ograniczeniem tej technologii jest fakt, że mamy tutaj, niestety, wykonywanie całej logiki wewnątrz przeglądarki internetowej, co powoduje, że aplikacje te są dużo wolniejsze, czy to aplikacje natywne, czy aplikacje stworzone przy użyciu narzędzi Cross-Platform.
Silniki do gier
Trzecim popularnym rozwiązaniem, zwłaszcza w przypadku, jeżeli tworzymy gry lub aplikacje multimedialne, jest wykorzystywanie silników do gier. W chwili obecnej istnieje kilka dosyć sprawdzonych rozwiązań, które stanowią taki standard, jeśli chodzi o tworzenie gier. Przykładowo narzędzia Unity 3D czy Corona 2D są bardzo często wykorzystywane po to, aby stworzyć jedną grę, którą można uruchamiać na wielu platformach. Jeżeli twoim celem jest stworzenie gry, zalecam użycie jednego z tych silników, ponieważ oszczędzi to znacznie koszty, jeśli chodzi o tworzenie wersji na poszczególne platformy. Tak, więc znasz już możliwości, jakie masz, jeśli chodzi o tworzenie aplikacji.
### W kolejnej lekcji W kolejnej lekcji zajmiemy się technologiami, których możesz użyć po to, aby stworzyć stronę mobilną. Zapraszam do kolejnej lekcji. Jak zwykle możesz się ze mną skontaktować pisząc na adres lub korzystając z innych kanałów. Do zobaczenia.
Dodatkowe materiały
Prezentacja z lekcji nr 7
Prezentacja w formacie PDF.
Hybrid vs Native Mobile Apps – The Answer is Clear (ENG)
Artykuł porównujący różne podejścia do tworzenia aplikacji.
Xamarin (ENG)
Narzędzie do tworzenia aplikacji na wiele platform jednocześnie z użyciem języka C#. Popularny do tworzenia wewnętrznych aplikacji dla dużych firm.
Appcelerator (ENG)
Narzędzie do tworzenia aplikacji na wiele platform jednocześnie z użyciem języka JavaScript.
React Native (ENG)
Narzędzie stworzone przez Facebook’a do tworzenia aplikacji na iOS i Android w języku JavaScript.
Visual C++ Cross-Platform Mobile (ENG)
Narzędzie do tworzenia aplikacji na wiele platform jednocześnie z użyciem języka C++.
IONIC Framework (ENG)
Narzędzie do tworzenia aplikacji hybrydowych.
Adobe PhoneGap (ENG)
Narzędzie do tworzenia aplikacji hybrydowych.
Unity 3D (ENG)
Najpopularniejsze narzędzie do tworzenia gier mobilnych i nie tylko.
Corona 2D (ENG)
Silnik do tworzenia gier 2D. Dużo prostszy od Unity 3d.
Marmalade (ENG)
Narzędzie do tworzenia gier w języku C++. Używane głównie przez duże studia.
libGDX (ENG)
Darmowy silnik do tworzenia gier. Dostępny jako Open Source.
Zadanie do wykonania
Zastanów się, które z technologii będą odpowiednie dla Twojego produktu?
Odpowiedz na pytania:
Pierwsza aplikacja mobilna brzmi groźnie i dumnie. O ile z drugim się zgodzę to z pierwszym już nie mogę. Obecnie dostępne narzędzia sprawiają, że prostą apkę może napisać niemal każdy. To pierwszy artykuł z serii, która nauczy Cię tworzyć samodzielnie aplikacje mobilne.
Aplikacje mobilne to nasz chleb powszedni. Obecnie jeśli jakakolwiek usługa chce zdobyć klientów to posiadanie stosownej apki wydaje się warunkiem koniecznym. Coraz więcej biznesów rezygnuje wręcz ze standardowych stron www czy innych form dostępu właśnie na rzecz ich mobilnych odpowiedników.
Być może sam chcesz ruszyć z jakimś nowym biznesem lub hobbystycznie chcesz coś stworzyć, ale wydaje Ci się, że napisanie apki to coś bardzo skomplikowanego? Nic bardziej mylnego. Ten artykuł otwiera mini-cykl pisania aplikacji na platformę Android. Obecnie tworzenie tego typu oprogramowania jest bardzo proste, a przygotowanie całego środowiska przypomina budowanie cepa, każdy sobie z tym poradzi.
Od czego zacząć?
W przypadku Androida jest tylko jedna sensowna odpowiedź na to pytanie, a brzmi ona "zainstalować Android Studio". Jest to środowisko programistyczne przygotowane bezpośrednio przez Google na bazie IDE IntelliJ. Istnieje również szereg wtyczek i rozszerzeń do innych IDE, jednak zdecydowanie sugeruje o nich zapomnieć i pójść w kierunku oficjalnego oprogramowania od Google. Gigant z Mountain View inwestuje naprawdę dużo czasu i pieniędzy w jego rozwój i praca na nim to czysta przyjemność.
Aha, zapomniałbym. Jeśli akronim IDE nie jest Ci znany to wiedz, że oznacza on Integrated Development Environment. Mówiąc krótko, to środowisko programistyczne pozwalające na tworzenie różnego rodzaju aplikacji i programów. W zależności od wybranej technologii i/lub języka będziemy korzystać z różnych IDE. Choć są takie jak np. Eclipse czy Visual Studio Code, które możemy dostosować do wszystkiego dzięki ogromnej społeczności tworzącej różnorakie wtyczki.
Na wszelki wypadek należy również upewnić się, że masz zainstalowane JDK (Java Development Kit), jeśli nie to wejdź tutaj i przejdź cały proces. Zajmie Ci to kilka minut.
Wiesz już co to IDE, masz zainstalowaną Jave, świetnie! Czas na Android Studio, które pobierzesz tutaj.
Pierwsze uruchomienie
Pierwsze odpalenie Android Studio wymaga od nas podjęcia kilku decyzji. Spokojnie, w dowolnym momencie możesz wszystko zmodyfikować. Najważniejsze, aby zadbać o instalację SDK, Android Virtual Device i Intel HAXM.
Gdy wszystko zostanie ściągnięte i zainstalowane możemy utworzyć nasz pierwszy projekt. Do wyboru mamy:
Phone and Tablet
Wear OS
TV
Automotive
Android Things
Nasza pierwsza aplikacja mobilna będzie instalowana na telefonie dlatego skupmy się na pierwszej kategorii. To co widzisz na ekranie to szablony aktywności. Activity to jeden z kluczowych komponentów każdej aplikacji. Na razie nie będę się wdawał w bardzo niskopoziomowe tłumaczenia. Na tym etapie najważniejsze jest, aby wiedzieć, że Activity dostarcza okno, w którym apka rysuje interfejs użytkownika (UI). Mówiąc krótko Activity to klasa odpowiadająca za poszczególne ekrany aplikacji. W ogólnym rozumieniu każdy nowy ekran to osobna klasa Activity.
Ja wybiorę BasicActivity jako że daje fajny punkt startowy dla naszej apki. Jednak nie krępuj się i śmiało zapoznaj się z innymi. Wszystko co będę przekazywał jest uniwersalne.
Nasza pierwsza aplikacja mobilna
Kolejny ekran to ustawienie pewnych podstawowych informacji na temat naszej aplikacji.
Name – to nazwa aplikacji
Package name – to nazwa pakietu programistycznego. Jest to szczególnie istotne z punktu widzenia późniejszej publikacji naszej apki
Save location – to lokalizacja, gdzie wszystkie pliki będą zapisywane
Language – ja osobiście wybieram Java, choć dla wielu Kotlin jest łatwiejszym językiem i jest obecnie mocno promowany przez Google. Wszystkie przykłady w dokumentacji Androida są podawane w obu językach więc wybór jednego czy drugiego w żaden sposób Cię nie ograniczy
Minimum SDK – ten element mówi jaka jest minimalna wersja Androida wymagana dla działania Twojej aplikacji. Wybór ma wpływ na to ile osób może z niej korzystać i Android Studio podaje na ten temat informacje. Dodatkowo możesz wybrać Help me choose, aby zobaczyć dokładne dane statystyczne związane z fragmentacją.
Po wprowadzeniu wszystkiego co niezbędne klikamy Finish. Android Studio utworzy projekt wraz ze wszystkimi niezbędnymi plikami. Na początku musisz chwile poczekać aż cały projekt się zaindeksuje. Proces może potrwać od kilku sekund do kilku minut w zależności od mocy Twojego komputera. Ten proces trwa długo tylko przy pierwszym uruchomieniu lub po dodaniu dużej ilości dodatkowych bibliotek.
Domyślnie w edytorze uruchomione są dwa pliki: MainActivity.java i content_main.xml jak na załączonym obrazku.
Pierwszy plik to kod w języku Java, który odpowiada za działanie głównej aktywności (główny ekran naszej aplikacji). Drugi plik to szablon naszego widoku – to co i jak w nim ustawimy będzie miało wpływ na to co widzi nasz użytkownik.
Hello World!
Pierwsze uruchomienie wymaga od Ciebie jednej z dwóch rzeczy. Musisz albo podłączyć swój telefon za pomocą kabla USB albo uruchomić emulator. Jest to związane z tym, że Android Studio zapyta Cię czy chcesz odpalić swoją aplikacje na telefonie (urządzenie fizyczne) czy na emulatorze. Jeśli chcesz ją testować na telefonie musisz włączyć tryb programisty.
Tryb programisty aktywujemy wchodząc w ustawienia systemu na wybranym przez siebie smartofnie.
Informacje o systemie Wybieramy informacje o oprogramowaniu Klikamy na numer wersji – z reguły należy robić to 7 razy
Po tej operacji w ustawieniach będziemy mieli do dyspozycji Opcje programisty. Należy w nią wejść i uruchomić. Następnie upewnij się, że masz aktywowane debugowanie po USB. To bardzo ważna i przydatna opcja. Pozostałe opcje z reguły są sytuacyjne i opiszę je szerzej w kolejnych artykułach.
Czy musisz korzystać z urząddzenia fizycznego? Przez większość czasu nie, praca na emulatorze jest często łatwiejsza ponieważ daje nam dostęp do elementów systemu, które normalnie wymagają rootowania smartfona. Jednak finalne testy zawsze warto zrobić na kilku prawdziwych urządzeniach.
Jeśli chodzi o emulator należy wejść w AVD Manager, w ramach którego zarządzamy naszymi wirtualnymi urządzeniami. Widoczne na screenie urządzenie powinno być u Ciebie zainstalowane z domysłu. Jeśli nie ma skonfiguruj takie jakie uważasz za stosowne.
Czas na wiekopomną chwilę. Uruchamiamy nasza aplikację. W tym celu klikamy na Run -> Run ‘app’ lub klikamy na zielony trójkącik przypominający ikonkę odtwarzania. Jeśli wybrałeś urządzenie fizyczne to Android Studio pierw zainstaluje aplikację na Twoim urządzeniu, a potem ją uruchomi. W przypadku emulatora jest podobnie, ale pierw załadowane zostanie wirtualne urządzenie.
Udało się! Właśnie stworzyłeś swoją pierwsza aplikację mobilną. Jej działanie może nie jest spektakularne, ale na pewno działa lepiej niż niejedna aplikacja w Google Play ;) Jej rozwojem zajmiemy się w kolejnych artykułach.
Leave a Comment